In het startvak sta ik vlak achter een 2-tal topsporters uit andere sporten. De topschaatsers Jolanda L. & Daniëlle B.
Aangezien het behoorlijk hard waait zit een toptijd er voor mij niet in en dan is mijn besluit gauw genomen om met een van deze jongedames mee te lopen. Mijn keuze (en gelukkig ook de hare) valt op de minder ervaren Daniëlle. Over Jolanda had ik al lang uit betrouwbare bron gehoord dat ze goed in vorm was en hard zou gaan.
Zonder een woord te zeggen zag de door mij uitgekozen dame wel in dat deze loper in het LGB-blauw wel eens een constant tempo zou kunnen lopen.
En dat tempo leek haar dus ook wel wat. Zodra de wind van opzij blies zocht ze een plekje in mijn kielzog. Af en toe werd de afstand eigenlijk net iets te groot tussen ons.
Dankbaar maakte ik dus gebruik van de gelegenheid om mijn tempo soms een heel klein beetje te laten zakken, zodat ze weer achter me kon kruipen.
Vanaf Thesinge, waar Petra met haar moeder ons stond aan te moedigen, hadden we de wind in de rug. Wat een genot, enkel een beetje omhoog afzetten en je wordt gedragen door de wind. Min of meer dan. Het tempo blijft redelijk constant, zie ik tot mijn genoegen.
Eenmaal langs het Lustigemaar geef ik nog een laatste tip aangezien ze het parcours niet kent: nog even een beetje bijkomen en dan dadelijk nog een 1,5 kilometer tegen de wind in!
Achter ons loopt nog een dame, maar de afstand groeit en ik kan me niet voorstellen dat die dat gat nog dichtloopt.
Naar de finish rennend maak ik me niet meer druk om andere lopers die me nog voorbijgaan...
Ik wil naast haar finishen want snelste Ten Boerster word ik toch niet (nu Harmen op eigen tempo gaat).
Uitermate tevreden finishen we in een tijd van 46:06. Zo hard had ze nog nooit gelopen!
Met een tevreden gevoel hebben we beiden deze loop volbracht. Lekker ontspannen gelopen niet te diep gegaan.
En als de omstandigheden weer beter zijn, kunnen we beiden nog wel harder!
Ger (
www.costerhome.nl)
