|
Geschreven door Peter
|
To triatlon or not to triatlon?
Foto: Harm Jan * net 't water uit * GREAT SNAP SHOT! KLIK voor vergroting
Hier staan allle foto's
Dit ging 'm niet worden en ik durfde mijn training niet openbaar te zetten......
Ik had inmiddel het zwembad voor mij alleen en kroop de kant op.....
Dit gingen lange 4 kilometers worden. Rennend, wandelen afwisselend kwam ik steeds dichter bij....
To triatlon or not to triatlon?
Vorig jaar stond ik weer eens aan de zijlijn bij de triatlon in Ten Boer. Foto's maken van de atleten die het bos in en uit liepen. Daarna verder met de duurloop.
Ik kan je wel zeggen: het kribbelde waanzinnig! Eens ga ik dat ook doen maar wanneer?
In combinatie met de marathontrainingen voor de Berenloop is een triatlon in 't eerste weekend van september niet zo'n goede match. Nu wilde het toeval dat op vakantie de fiets- en renomstandigheden niet al te best waren. Het zwembad was daarintegen fantastisch. Dat gold echter niet voor mijn 'zwemskills'. Gelukkig was ik ver van huis (San Marino), zodat ik niemand me kon zien. Ik zwom er met badmuts (!) mijn baantjes en het viel Wilma al op dat ik toch iets te fanatiek bezig was in dat water: dat was ze niet gewend haha. 'Ben je soms bezig met 't zwemmen voor 'n triatlon?'. Deze trigger zette me eigenlijk over de streep. Snel de website Ten Boer checken: de 1/8 is 500m en de 1/4 1000m zwemmen. De 1/8 vond zij niet echt een uitdaging voor mij, dus dat wordt 1000m zwemmen oefenen. Het was erg warm bij thuiskomst. Even mijn Strava checken en ik zie dat ik 19 juli mijn eerste plons maak in de Blinkert in Ten Boer. Poe poe, dat viel niet mee. 2x500m schoolslag in dik 32 min exclusief een rust van ca 5 min. Dit ging 'm niet worden en ik durfde mijn training niet openbaar te zetten. Op 24 juli lukte me al om in de tweede zwemsessie de 1000m in één keer te voltooien. Dat gaf hoop, maar nog steeds 32 min nu zonder pauze. Of het nu kwam door die aangeschafte zwembril weet ik niet maar op 27 juli kwam de 30 min in beeld. Sessies 5 en 6 werden zelfs daags na elkaar gedaan: het was ook zo heet begin augustus. Ik zat inmiddels onder de 30 minuten. Progressie! Na 9 zwemmensessies was ik er klaar mee en kon de triatlon wat mij betreft beginnen. Leuk detail: op weg naar mijn zwemsessies draaide ik welke keer 't zelfde nummer in de auto: Riverside - Back to the River, zie: https://www.youtube.com/watch?v=9tXeZY_6Ivw (vanaf 4 min een hele bekende solo!). Dit zou mijn triatlon tune worden!
Inmiddels had ik natuurlijk ook wel een koppeltraining fietsen (44km) /rennen (5km) - in de stromende regen - geoefend inclusief omkleden in de schuur. Beginnersfouten hierin kun je maar beter oefenen toch?
De week voor het gebeuren ben ik zo gespannen als wat. Het leek wel mijn marathondebuut in 1997! Gelukkig konden mij teammies me op de club 't nodige influisteren en dat gaf wel wat rust. Op vrijdag nog even de fiets smeren, alle spullen klaar leggen. Ik had geen tri-suit, dus die omkleedsessies ging best nog wel spannend worden. Op zaterdag viel de spanning van me af. Vanaf nu was het alleen maar leuk en genieten. Carla loodste mij door de inschrijving heen en wist precies wat er moest gebeuren. Mijn Cube kwam gelukkig na een stukje duct-tape door de eindcontrole heen. Als enige stond ik in een zwemboek aan de waterkant en met een sierlijke duik plonsde ik 't water in voor 'n inzwembaantje. Oei, oei dat was net iets te. Mijn kuit, help! Gelukkig viel 't achteraf gezien mee, maar handig was 't niet. De start kwam toch nog onverwacht. Gelukkig bediende Ger mijn niet meer waterdichte Garmin. Ondanks mijn krachtige schoolslag leek ik een slak in het water. Van Harmen en Carla in dezelfde baan zag ik hoofdzakelijk de voeten. Volgens mij werd ik door Harmen 4x gelapt en Carla 2x. De eerste 7 minuten gingen tergend langszaam. Daarna kwam ik er beter in en vloog de tijd om en tot mijn verbazing mocht ik na 25 minuten mijn laatste twee baantjes voltooien. Ik had inmiddel het zwembad voor mij alleen en kroop de kant op. Dat viel niet mee. De Garmin van Ger overgenomen (top!) en naar de enige fiets in ons rijtje. Dit is toch wel mijn favoriete onderdeel: lekket op de fiets de hectiek van het zwemmen van je af fietsen. Het omkleden ging vlotjes en los! Al gauw had ik de goede cadans in de benen. Het rondje had ik tweemaal geoefend op een zondag. Het parcours was speciaal in de bochten geveegd in de bochten. Geweldig organisatie! In elk van de rondjes kwam ik de andere 5 LBers tegen. Volgens mij werd ik in ronde 3 door Harmen gelapt. Weg was ie met zijn 'elektrische' TREK. Wat n master is hij zeg! In Lellens deden Jan en Evelyn goed verkeerswerk en konden we met de wind in de rug Lellens met 33+ km/uur passeren. Bedankt voor de foto's Jan! Het viel me op dat Edward niet dichter bij Petra kwam. Wat me ook op viel was dat Petra elke keer wel zwaaide, maar dat Edward met oogkleppen op reed. Zie zijn verslag, waarom hij zo gefocused was haha. In de 3e ronde leek het of de benen zwaarder werden, maar dat kwam toch echt door de wind. De tijd vloog voorbij. De wissel ging opnieuw vlot - vond ik -. Nu het onderdeel waarvoor ik eigelijk het minst bang hoefde te zijn: rennen. Zoals ik in de training al ervaren had: de eerste kilometer loop je wat te waggelen na 't fietsen. Het ging ook eigenlijk iets te hard. Mijn doel om onder binnen de 3 uur te finishen moest gaan lukken: voor het rennen had ik 63 minuten over. De eerste ronde ging prima en Wilma kwam langs fietsen bij 4km. Bij 't begin van de tweede ronde finisht Edward net. Even een high five en door. Na 500m kwam Petra voorbij. Het begon bij mij inmiddels toch wel zwaar te worden. Bij de drankpost op 6 km even kort wandelen en plassen. BAM: het was gebeurd. De soeplesse was weg en ploeteren volgde. In het bos af en toe een break om op adem te komen. Het wilde niet meer. Dit gingen lange 4 kilometers worden. Rennend, wandelen afwisselend kwam ik steeds dichter bij. Ik wist wel: ga 't halen! Dolblij liep ik juichend naar de finish en werd er heerlijk opgevangen. Mijn eerste triatlon in the pocket! Gelukkig kwam ik snel bij en kon het genieten beginnen. Het was een geweldige ervaring vergelijkbaar met het voltooien van een marathon, ook al ben ik daarvan na afloop toch nog wel meer gesloopt de laatste edities. De gevreesde spierpijn bleef gelukkig uit, maar mijn benen voelden de dinsdag er na nog best zwaar.
Foto's: diverse fotografen! bedankt allemaal! KLIK voor vergroting
Alle supporters, fotografen bedankt en de warme belangstelling van te voren en na afloop op FB, Tweet, Instagram etc.
En komt er een vervolg?
Wie weet: dan wel in een tri-suit en een betere looptraining na het fietsen!
Groetjes,
Peter
Zie ook deze artikelen:
Nieuwere artikelen:
Oudere artikelen:
- - Cani-crossen in Assen, 7.5 km, 1 september 2018
- - Edward's verslag Gro?glockner Ultra-Trail, 27-28 juli 2018
- - Michel's verslagje Zandenbos Canitrail, 22 april 2018
- - Peter's verslagje Marathon Rotterdam, 8 april 2018
- - Verslagje Marathon Hannover, 8 april 2018
- - Thom's verslagje Marathon Rotterdam, 8 april 2018
- - Verslagje Blaauwbekmarathon, 3 februari 2018
- - Verslagje Amsterdam Marathon, 15 oktober 2017
- - Verslagje Minimarathon Ten Boer, 11 september 2017
- - Verslagje Triatlon Ten Boer, 2 september 2017
|
|
