Trail des Fantômes, La Roche-en-Ardenne (B), 42km, 31 juli en 6 augustus 2020
Chris voltooit de loopzware 42 kilometer!
Lees de beide verslagjes

TrailFantomes Chris klein
Foto's: Chris op Strava.

In 2015 was Edward hier ook al. Toen voor de 75 kilometer, waar hij na 11 uur en 2820+ hoogtemeter als 3e M50 over de meet kwam. Het was een pittige tocht met 3x door het water. Dit jaar in een nieuwe opzet: je kunt starten van 16 jui t/m 16 augustus, maxiimaal 150 personen per dag. Edward startte als eerste op de (dik) 42km, de langste afstand. Chris een week later.

Wat Edward niet lukte, lukte Chris wel: hij voltooide de 42 loodzware kilometers! Gefeliciteerd Chris!

Hoe het hen afging lees je hieronder in hun verslagjes.

42km, 2130 hoogtemeters
netto
Edward Pechler op 31 juli DNF
Chris Ruigendijk op 6 augustus 6:30:01



Chris:
Vol enthousiasme heb ik me ingeschreven voor de Trail des Fantomes. Misschien iets te snel.
Nog nooit heb ik een echte bergtrail gelopen nu wordt het er een met 42 km en meer dan 2000 hoogtemeters. Als ik de dag voor de race naar de finish van anderen kijk, schrik ik wel. Er komen mensen met flinke hoofdwonden binnen ook zie ik mensen mank lopen. Ik bepaal dat heel blijven mijn voornaamste doel wordt.


De volgende dag  start ik direct om 9.00 uur. Je mag bij deze race  zelf bepalen wanneer je vertrekt. Ik wil zo vroeg mogelijk starten om de warmte voor te blijven. De voorspelling is dat het 31 graden wordt.
Bij de eerste steile afdaling voel ik me echt een koe. Het lopen gaat zwaar en voelt lomp aan. Dan word ik ook nog eens voorbij gezoefd door een echte pro. Ik besluit om mijn looptechniek aan te passen. Kleinere passen nemen. Dit werkt. De volgende kilometers kom ik lekker in mijn ritme. Al voel ik al wel mijn bovenbenen.
Voor deze race heb ik een racevest aangeschaft. Hier kunnen onder andere twee soft flaks de  in. Deze zitten dan op de schouders. Mijn sportdrank  zit op mijn rug en in de soft flaks heb ik wat water. Nadat ik hier uit gedronken heb klotsen ze enorm op mijn borst. Bij elke stap die ik zet vliegen ze door de lucht. Ik baal enorm. Wat een miskoop. Rond kilometer 30 zie ik opeens twee elastiekjes, als ik deze aantrek zitten de soft flaks opeens strak. Ideaal wat een uitvinding!
De makers van het parcours hebben flink wat stukken gevonden met veel klim en klauterwerk. Ook bij deze race zijn de laatste loodjes het zwaarst. Na 30 kilometer zijn er veel plaatsen dat je moet klimmen met aangebrachte touwen. Ook enkele afdalingen zijn met touw.  De kilometers gaan erg traag. Ik kan nauwelijks nog hardlopen door vermoeidheid en door het parcours. Als hoogtepunt wil ik toch wel de rivier doorsteek noemen. Na 40 kilometer moet je door de Ourthe lopen naar de overkant. Heerlijk om even de voeten te kunnen koelen. Helaas is het einde van de race nog een klim met 3 touwen. Na zo’n 41 km kom ik over de finish in 6 uur 30 minuten en 1 seconde. Ik wil Edward bedanken voor de tip van deze race. Dit smaakt naar meer.

Groet,

Chris


en.. Edward gaat zonder lenzen op pad...


TDF42km

Edward:
Ik kan niet zeggen dat ik in vorm ben voor de 42 km met 2000 hoogtemeters die we moeten overwinnen hier in de Ardennen. De intervallen tijdens de trainingen gaan me wel goed af, maar veel duur heb ik nog niet getraind. Maar als het een makkie zou zijn is er ook niet zoveel aan.


Het wordt vandaag lekker warm, ruim 33 graden. De start is geheel contactloos. Er ligt een mat ergens aan het begin van de trail. Vanaf 09:00 mag er gestart worden. Een vaste starttijd is er niet. Ik probeer vroeg te starten ivm de warmte. Rond half tien besluit ik maar eens over de mat te gaan en begin te rennen. Na een km of 2 zet ik mijn zonnebril af en realiseer me opeens dat ik vergeten ben mijn lenzen in te doen. Dat wordt oppassen op de trails. Vooral in de bossen kan ik de grond maar moeilijk lezen.
De vorige keer dat ik hier liep was het één en al regen. Rennen was nauwelijks mogelijk omdat het blubberig en glad was. Nu is het droog en is het prachtig rennen. Niet eenvoudig, en zonder lenzen een nog  grotere uitdaging. De klimmetjes zijn behoorlijk. Ik herinner me van de vorige keer nog een afdaling waar ik in de blubber, op mijn kont, van boom naar boom gleed. Nu is de afdaling goed te doen. Beetje zigzaggend stort ik me naar beneden. Ook langs de rivier rennen is prachtig. Soms loop je aan de oever en soms langs een pad hoog boven de rivier. De paden zijn niet makkelijk en het blijft uitkijken. Vanuit de rivier klinken zwembadachtige geluiden. De kano- en waterfietsenverhuur doet het hier goed. Zo nu en dan loop je na een beklimming, vol in de zon, over de kam van een heuvel. De natuur is in deze tijd weelderig. Prachtige bloemen flankeren de paadjes.

Opeens gebeurt het. Ik val hard. Ik probeer mijn val te breken maar kom met mijn kaak hard op mijn stokken terecht. Ik rol van het pad de afgrond in. De weelderige begroeiing breekt mijn val. Ik kijk om me heen en zie dat ik midden in de bramen lig. Als ik me beweeg zak ik verder naar beneden. Ik grijp wat takken boven me vast en trek me langzaam weer het pad op. Dat was grappig denk ik terwijl ik op het pad lig. Toch mijn lenzen in moeten doen. Mijn kaak bloed. Hier en daar wat krassen en schaafwonden. Alles is smerig. En hier en daar zitten er wat prikkedingetjes in mijn lijf. Ik heb gelukkig nog wat schoon water in één van mijn flesjes. Omdat er slechts 1 verzorgingsplaats is bij 31 km, had ik wel een beetje extra water meegenomen. Maar dat gaat nu op aan het schoonmaken van mijn handen en de wond. In de bergen heb ik altijd een EHBO-setje bij me, maar dit keer heb ik helemaal niets. Hopen dat het bloed snel stolt. Ik voel verder niet echt pijn dus ik begin weer te rennen. Nog nog maar 25 km te gaan.

Maar na 10 km gaat het niet meer. Mijn hoofd bonkt en mijn knieën en linker scheenbeen beginnen, nu de adrenaline van de val verdwenen is, toch wel te protesteren. Misschien wat meer beschadigd dan ik in eerste instantie dacht bij de val. Of het is gewoon de warmte? Ik wandel de laatste 5 km naar de verzorgingspost op 31 km. Daar was ik mijn wonden zo schoon mogelijk en besluit om de laatste 10 km niet meer af te leggen.

Chris, veel succes volgende week. Het is een prachtig parkoers als het droog is. Have fun!
Groet,
Edward


Link naar de website.

Zie ook deze artikelen:
Nieuwere artikelen:
Oudere artikelen:

 
© 2000-2023  Loopgroep Bedum, webmaster Peter v.d. Hulst