Zondag gaan we op de mountainbike naar de start. Dat valt tegen. We kunnen nauwelijks nog op het zadel zitten. Hopelijk gaat het lopen wel. Vanessa gaat voor de halve en ik voor de 30. Blijft wonderbaarlijk hoe je in die mensenmassa toch weer bekenden tegen komt. We zien o.a Bert nog. Zelf weet ik nog niet zo goed wat ik ga doen. Wil wel kijken of ik 10 km op tempo 4:00 kan lopen. Dat moet mijn marathontempo in Praag zijn. Maar na de start weet ik al dat dat er niet in zit. Het lekkere tempo ligt rond de 4:12. Anders moet ik me teveel forceren. Het weer is vergeleken met gisteren prachtig. Lekker om weer in korte broek lopen. Het parkoers in Schoorl snap ik tijdens het lopen nog steeds niet. Als we dan eindelijk rechtsaf gaan waar de halve marathonners recht door gaan, loop ik nog met 3 anderen. We wisselen mekaar op kop af en het loopt eigenlijk heel lekker. Als we voor de derde keer langs de berenkuil komen gaat het eigenlijk alleen nog maar naar beneden. Eentje haakt af en met z'n drieën rennen we richting finish. Voor de laatste bocht komen de halve marathonners ook weer op het parkoers. En we hadden het niet beter kunnen uitkienen: Vanessa en ik lopen mekaar zo in de armen. Maar al is het bijna Valentijn ik wil toch wel graag mijn medelopers bijhouden. Dus na een highfive ren ik door.

Als Vanessa enkele seconden later finisht kunnen we meteen doen waar we voor kwamen: Lekker even op de tribune bijkomen met een patatje. Dat is het Schoorl gevoel. We zijn nog van plan te gaan mountainbiken vanmiddag als ons zitvlak het toelaat.

Edward

Reacties (1)

1 vrijdag 18 februari 2011 07:55

sab

jaja..weer leuk verslagje..je hebt het in de pen.
dat patatje..haha.
top.

yvComment v.1.24.0